Bir zamanlar, denizlerle çevrili küçük bir ada vardı. Bu adanın ismi Mavi Gözlerdi. Mavi Gözler Adası, gökyüzünün en derin mavisini yansıtan huzur dolu kumsalları ve rengarenk çiçekleriyle ünlüydü. Fakat ada halkının asıl sırrı, ormanın derinliklerinde yaşayan bir su perisiydi.
Bu su perisi, Adalılar’ın dileklerini gerçekleştirerek onlara yardım ederdi. Ancak bir şartı vardı: Dileklerin kalpten gelmesi, içten bir isteğe dayanması gerekliydi. Tüm ada halkı, su perisinin varlığını biliyor ama ona nasıl ulaşacaklarını pek bilmiyorlardı.
Günlerden bir gün, cesur bir çocuk olan Efe, bu su perisini bulmaya karar verdi. Efe, kalbindeki sevgiyle dolup taşan bir dileğe sahipti: Tüm adalıların mutlu olmasını istiyordu. Efe, sabah gün doğmadan yola çıktı. Ormanın derinliklerine ilerledikçe, karşısına çeşitli zorluklar çıktı: yüksek ağaçlar, derin çukurlar ve tuhaf sesler.
Ama Efe, asla korkmadı. Hayallerindeki Mavi Gözler Adası’nı korumak için elinden geleni yapmaya kararlıydı. Ormanın en derin köşesine geldiğinde, birdenbire su perisinin gümüşi sesi duyuldu. “Kim bu cesur yürek?” diye sordu perinin sesi.
Efe, “Ben Efe! Adalıların mutluluğu için geldim. Senin yardımına ihtiyacımız var,” dedi. Su perisi, Efe’nin içtenliğini fark etti ve ona görünmeye karar verdi. Gözlerinde denizlerin derin mavisi parlayan su perisi, Efe’nin önünde belirdi.
“İstediğin dilek, kalpten gelmiş. Ama bana sormadan önce, mutlu olmak için neler yapabileceğini düşün,” dedi su perisi. Efe, düşündü ve aklında bir şey oluştu. “Birlikte çalışarak, her birimiz karşılıklı olarak birbirimize yardım edersek, mutluluğumuz katlanır. Sadece dilemek yerine, çabalamamız lazım!”
Su perisi, Efe’nin bu akıllıca düşüncesini çok beğendi. “O halde, dilek yerine bir söz ver!” dedi. Efe hemen kabul etti. Ada halkı olarak birbirlerine yardım edeceklerine dair söz verdiler.
Su perisi, bu güzel niyeti görünce, adayı renklendiren bir ışık gönderdi. O günden sonra Mavi Gözler Adası’nda herkes mutlulukla el birliği yaparak yaşamaya başladı. Efe, kalbinde taşıdığı sevgiyle ve azmiyle adayı daha güzel bir yer haline getirmeyi başardı.
Ve böylece, Mavi Gözler Adası’nda mutluluk her zaman vardı; çünkü insanlar, dileklerinden önce birbirlerine yardım etmeyi öğrendiler.
Masal böyle bitti ama mutluluk, asla bitmedi…
Daha fazla masal için tıklayın –> masal oku
Siteniz çok güzel ve başarılı bir site açıklamalar çok güzel ellerinize sağlık